Volg AR 5

21 april - Emma-Elise 

Met de grote ship-takeover voor de deur is het natuurlijk tijd om een voorproefje te krijgen van de rollen die ons interessant lijken. Elke trainee moest een top 4 maken en voor hun nummer 1 keuze een motivatiebrief schrijven. De rollen aan boord zijn : Captain, Officer, Engineer, Deckhand, Doctor, Galley, Interior en Teacher. Mijn eigen top 4 was doctor, deckhand, interior, officer en voor mijn motivatiebrief had ik de volle creatieve vrijheid gebruikt en een leuke poster in elkaar geknutseld. Elke trainee wil natuurlijk dat zijn of haar motivatie er echt uitspringt, dus de knutseldoos en glitter werd goed benut. Al snel kregen we de uitslag te horen en gelukkig hebben de meeste trainees hun 1^e en 2^e stagekeuze gekregen voor de 2 stagerondes. In de eerste stageronde werd ik een deckie!

Als deckhand ben je vooral veel bezig met lijnen en zeilen zetten, weghalen, repareren en dus is het heel belangrijk om goed de namen en locaties te weten van de lijnen en zeilen. Op de eerste dag van de internship mochten we meteen 2 hele leuke dingen doen, helemaal naar de top van de mast en een oogsplits maken! In de masten van de Artemis zijn 2 platforms, de kliminstructies voor het 1^e platform heeft elke trainee gehad en deze wordt vaak benut om even in de mast te kletsen en staren naar de oneindige oceaan om ons heen. Als deckhand moet je natuurlijk ook de mast in kunnen voor het echte werk, bijvoorbeeld een vaste buntline los trekken vanuit de yard (de grote horizontale balken waar de zeilen aan hangen) wat betekend dat je soms ook naar het 2^e platform moet klimmen (en het is natuurlijk gewoon heel vet). Ila, Suus (VD), Friso en ik mochten als eerst naar boven klimmen. Terwijl Ila en Suus van het eerste naar het 2^e platform klommen met Jesse mochten Friso en ik op de yard van de fore course klimmen met Julie. Om van het platform naar de yard te klimmen moet je over een heel dun touwtje lopen wat ik doodeng vond. Toen Ila en Suus weer op het 1^e platform waren konden de groepjes wisselen en begon de klim naar boven. Hoe hoger je op de mast klimt hoe meer alles gaat schommelen wat het klimmen soms best eng maakte, maar met het uitzicht van boven was het dat helemaal waard. Toen we weer met beide benen op ‘vaste’ grond stonden kwam mijn zeeziekte die de afgelopen paar dagen verdwenen was ineens weer hoi zeggen en mocht ik weer een streepje toevoegen aan de barfcounter, maar ik zou het zo nog een keer doen!

Na het mastklimmen mochten we een oogsplits maken. Een oogsplits is een lus die je in een touw knoopt die sterker is dan gewoon een normale lus knopen. Oogsplitsen worden dan ook overal aan boord gebruikt. Om een oogsplits te maken kreeg iedereen in het groepje een oud touw en gaf Jaap ons stap voor stap uitleg over hoe dit moest. Werken met een hot knife en op de juiste manier het touw knopen was een hele opgave maar uiteindelijk is het iedereen gelukt. Iedereen mocht zijn eigen oogsplits decoreren en dus ook naar huis meenemen als souvenirtje (heel cute).

Op dag 2 van de internships zijn we eerst gaan oefenen met de leiding nemen bij zeilen weghalen en zetten. We gingen de main course steeds opnieuw zetten en weghalen en elke keer nam iemand anders de leiding. Als deckhand moet je tijdens de wachten de leiding kunnen nemen wanneer de officer vraagt om dus bijvoorbeeld de main course te zetten. Een leider moet duidelijk zijn, maar geen dictator worden. Als leider moet je dus eerst vertellen wat je gaat doen, welke lijnen je daarvoor gebruikt en wat je met die lijnen moet doen en dan de groep mensen die je hebt, verdelen over die lijnen. Vervolgens moet je goed het overzicht behouden en checken of iedereen de goeie lijnen vast heeft en ready is om te beginnen en als iedereen klaar staat goed duidelijk maken wie wat moet doen (door bijvoorbeeld gebruik te maken van handsignalen en goed op het zeil te letten om te checken of alles goed gaat). Nadat we ontelbaar vaak het zeil gezet en weggehaald hadden gingen we weer op het achterdek zitten om nog even te bespreken hoe tacklines werken en wanneer je bij een course aan een sheet en aan een tackline trekt of eased en daarna werden we geblessed door Wessel met chocolade cakjes voor 4o’clockie!

Na de pauze gingen we meteen door met de stages. De helft van de groep ging aan de starboard kant van het schip alle lijnen checken (zijn ze goed gecoiled, hebben ze een stopper knot en zijn ze geknoopt aan het eind?) en de andere groep ging spelletjes doen met de VHF (walkie-talkies) om te oefenen hoe je daarmee communiceert. Na alle lijnen te checken en heel veel stopperknots en coils te maken gingen de groepjes wisselen en ging mijn groep met de VHF spelen. We moesten eerst een teamnaam verzinnen (ik en suus (V) waren de ‘josti’s’ en Esmee en Suus (VD) waren de ‘kabouters’) Om elkaar aan te spreken moest je eerst duidelijk maken wie je zelf bent en tegen wie je praat wat lastig werd om serieus te nemen (‘josti josti josti kabouter kabouter kabouter kun je dat herhalen?’) maargoed, de opdracht was om het ene team een tekening te laten beschrijven die het andere team moet tekenen. De josti’s kregen een tekening van een mooi eiland en de kabouters wisten dit (al zeg ik het zelf) bijna perfect na te tekenen, waarschijnlijk door de geweldige instructies van mij en Suus (V).

De eerste internshipronde was zeker geslaagd en ik vond het erg leuk om eventjes een deckhand te zijn. Binnenkort zal de 2^e stageronde beginnen en dan moeten we een keuze gaan maken voor de ship-takeover… spannend!

Liefs, Emma-Elise

14 april - Isis 

Hallo, Ik ben Isis en de afgelopen dagen waren vrij chaotisch, omdat we erg veel aan het hellen waren. Als het goed is hebben Ila en Evi al verteld hoe het hellen werkte, dus ga ik vertellen over wat er allemaal is misgegaan door het weer.

Zondag stonden we extreem richting bakboord. Hierdoor moesten we goed alles vasthouden. Dingen als eten halen waren 1 van de moeilijkste dingen want als er iets opgeschept werd en er nieuwe golf kwam viel iedereen al weer achterover. En als je dan eten hebt moet je constant opletten dat er niks misgaat met je bakje, doe je dat niet dan ligt je rijst over de hele vloer kan ik je vertellen.

Tijdens happy hour moest ook de stuurhut schoongemaakt worden en Joshua stond een beetje de safety line heen en weer te duwen, waarnaar hij uitgleed en hoppakee zijn voeten waren al van boord en hij had gelukkig nog wel de safety line vast met zijn handen dus alles is goed gegaan. Wel zijn er direct meer lijnen aan de onderkant van de railing geplaatst om het wat veiliger te maken.

Het ergste van deze dag was toch echt de wacht. Het was bovenop het hellen ook nog gaan stormen joh, niet alleen regen, maar ook zee kwam over het dek heen. Ik zat zelf in de wacht van zes tot acht en er werd al wel snel besloten dat we de wacht voor het eerst in de stuurhut zouden houden, best gezellig was dat.
We mochten als trainees ook geen engine room check doen en deck checks waren tijdens onze wacht zelfs te gevaarlijk voor de crew volgens de kapitein. Camiel stond achter het stuur en elke keer als er weer een harde golf aan kwam vertelde hij hoeveel graden we gehelt hadden. Deze avond was er een nieuw record, namelijk 56 graden!

Tijdens onze wacht is er blijkbaar ook een reusachtige golf naar binnen gekomen, waardoor de waterdichte deuren op het deck dicht moesten, wat een gezeik is dat haha. Ergens gedurende de andere wachten is er nòg een reusachtige golf over het hele dek gekomen en zelfs over de stuurhut. Er kwam zelfs water in de stuurhut en op de navigatie laptop en lader. Nu is dit beide in rijst gelegd en heeft de laptop het overleefd, de lader helaas niet. Gelukkig is er een geweldige trainee aan boord met dezelfde laptop wiens lader ze mogen lenen om de zelfstudie heen waardoor het navigatiesysteem gered is. Deze trainee ben ik natuurlijk.
Er is ook een watermeloen uit het netje gevallen en die was toen stuk gegaan helaas en niemand heeft echt goed geslapen door al dit hellen.

De volgende dag waren we niet meer aan het hellen maar aan het rollen, dus constant van bakboord naar stuurboord hierdoor zijn veel dingen en vooral veel mensen gevallen. Teske is bijvoorbeeld overdag gevallen waardoor er een heel bakje couscous over haar hele zeilpak kwam.
De zoet broodbeleg bak was om gegaan en de diepvries lade achter de bar lag opeens helemaal op de grond. En er was allemaal kool gesneden wat over de hele vloer ging dus dat was ook niet heerlijk. En er waren constant reusachtige hoeveelheden water aan boord.

Ik zat zelf op een gegeven moment in de avond op het bankje buiten, met een grote golf viel er nòg een watermeloen, èn het nieuwe bakje stoepkrijt. Ik dacht, ik ga even die watermeloen redden. Dus ik buk om hem op te pakken (water bijna tot m’n knieën op een gegeven moment), en dan valt opeens mijn airpod uit mijn oor! Gelukkig met een nachtje rijst kunnen redden, maar dat was wel een licht stressmomentje.
De andere watermeloen en pompoen zijn helaas ook nog gesneuveld, dus dat was niet soepel...

Samengevat is eigenlijk alles gevallen wat kon vallen. Gelukkig was het tijdens de wacht niet meer aan het regenen, maar het moest wel weer buiten. Omdat we zo erg aan het rollen waren was het sturen niet makkelijk. De bedoeling is nooit 5 graden van de koers af, maar door een verkeerde draai èn een mooie golf, zat ik samen met Evi op 140 graden in plaats van 85 graden… Oepsie.
Jesse vond dat niet zo grappig dus dat stuur heeft hij zeker uit m’n handen gepakt, "volgende keer beter he!" Janneke had bij onze wacht nog het record met 150 graden van de koers af, dus die trofee gaat naar haar.

Nòg een nachtje waar niemand kon slapen en de volgende dag was het gelukkig al weer een stuk rustiger. Wel gaat alles wat in de banken aan blikken en potten eten staat constant helemaal heen en weer wat redelijk afleidend is tijdens de zelfstudie. Maar jongens iedereen heeft het overleefd, met een paar extra blauwe plekken. Alles bij elkaar op geteld, was het toch best een gave ervaring vind ik zelf.

Groetjes, Isis

11 april - Emma-Elise 

Zoals gewoonlijk begint de ochtend op de Artemis lekker op tijd. Het ontbijt staat weer klaar om 7.00 en langzaam verschijnen er steeds meer vermoeide trainees op het dek (waaronder ikzelf, gangway watch van 2-3 uur ‘s nachts is niet voor de weak vooral niet als er een storm over Bermuda trekt).

Vandaag gaan we beginnen aan de oversteek, tijdens de zelfstudie zouden we alweer vertrekken van het prachtige eiland. Om 8.00, als de afwas gedaan is, gaat de bel 3 keer. Alle trainees moeten verzamelen op het middendek voor de ochtendmededelingen. Als eerste kregen we de leukste mededeling, we zouden toch wat later vertrekken dan gepland en dus extra vrije tijd krijgen aan land (woop woop)! Voordat we vrije tijd kregen moesten we eerst wel ‘wakker worden’ volgens Jaap (smoesje voor trainees pesten), dus allemaal op de kade voor een uurtje ochtendgymnastiek (nog steeds spierpijn!!!).

Daarna kregen we ook nog een yoga les van Neel waar ik er vrij snel achter kwam dat ik toch niet zo lenig ben. Na deze intense work-out pakte iedereen zijn spullen en vertrokken we in groepjes weer langzaam richting het stadje. Nog 2 uurtjes om de laatste snacks in te kopen en hoi (en doei) te zeggen tegen iedereen thuis. Om 11 uur moesten we weer aan boord zijn om de laatste dingen voor vertrek te regelen. Rond 12 uur gingen we dan echt varen, er kwam een ‘pilot’ bij ons aan boord, een man die de Artemis uit bermuda zou varen. Dit is nodig omdat er veel ondiepe gebieden waren waar de Artemis niet doorheen zou kunnen varen. Toen we eenmaal uit Bermuda waren kwam er een andere boot heel vlak langs de Artemis varen en sprong de pilot zo naar het andere bootje.

Daarna hadden we eigenlijk Happy Hour, maar alsof de dag al niet genoeg was omgegooid gingen we met z’n alle zeilen zetten in plaats van schoonmaken (ik klaag niet). Toen de zeilen gezet waren en we weer terug in onze vertrouwde oceaan omgeving waren begon de zelfstudie/toetsdag. Ben had mijn Engels toets al ready en het werd langzaam stil in de salon. (Voel je de volgende plottwist al aankomen?) Na ongeveer 20 rustige minuten in ons ritme werden we allemaal uit de toets concentratie gehaald door een blèrend alarm.. BRAND?!?!?!? Allemaal naar buiten, netjes in 2 rijen alle trainees tellen terwijl de crew heen en weer rent over het dek zoekend naar de brand die er zogenaamd zou zijn. Gelukkig een vals alarm… Een storing in de stuurhut? Nouja, allemaal weer naar binnen en verder met de toetsen en zelfstudie.

Daarna werden we weer verrast door dolfijnen wat altijd een aangename verassing is! Alsof de dolfijnen en chaos van vandaag niet genoeg was hoorde ik ineens heel veel gegil van buiten af ‘whales!!!’ werd naar binnen geschreeuwd. Ja hoor, dit keer van dichtbij! Een echte walvis, springend over het water. Hij zwaaide ook nog even naar ons en toen was het toch echt weer tijd voor zelfstudie. Helaas betekend op zee zijn ook weer dat zeeziekte terugkeert, tijdens de zelfstudie en na mijn wacht stond ik weer lekker bij de railing dus de barfcount wordt weer bijgewerkt. Een chaotische dag dus, maar wel een hele leuke!

Liefs, Emma-Elise

9 april - Ila & Evi

Halloo!!

Wij zijn Ila en Evi en wij hebben afgelopen week een workshop gekregen over de werking van de Artemis! Wij dachten laten we jullie ook even meenemen in hoe dit werkt. We zijn achter veel dingen gekomen, zo kan de Artemis blijkbaar 95 graden hellen en nog steeds zelf recht op komen! Maar hoe werkt dat en hoe kan het dat de Artemis eigenlijk niet kan zinken of omvallen? Daar willen we jullie alles over vertellen!

Om te blijven drijven heeft de Artemis meerdere middelen. Zo is de boot aan de buitenkant gemaakt van staal met daarbinnen lucht, zo is heeft de Artemis een kleinere dichtheid dan water en kan het blijven drijven. Maar hoe zit het dan met als er water de boot binnen zou stromen door bijvoorbeeld een gat? De Artemis is opgedeeld in vier stukken, deze vier stukken kunnen elk afgesloten worden met een waterdichte deur. Stel er lopen twee van deze delen vol met water maar twee niet dan zou de Artemis nog steeds drijven, de dichtheid is namelijk nog steeds kleiner dan die van het water.

Maar hoe zit het dan met omvallen? Omvallen kan eigenlijk niet met de Artemis, dit komt doordat de bodem van het schip het zwaarst wordt gemaakt. Dit wordt gedaan met onder andere een kielbalk, zwaar beton en alle zware mechanisme. Dit zit allemaal aan de onderkant van de boot waardoor dit het zwaarst wordt. Dit zorgt ervoor dat wanneer de boot kantelt dat hij dan weer recht op kan komen te staan omdat de onderkant zo zwaar is. Ook worden, wanneer het heel hard waait, als eerste de bovenste zeilen gestreken deze zorgen er namelijk voor dat de boot eerder zal kantelen.

Nu weten jullie ook dat er geen mogelijkheid is dat we gaan zinken! Hopelijk hebben jullie nu een inzichtje gekregen van hoe de Artemis werkt en wat wij geleerd hebben in de afgelopen week!

Veel zeilende groetjes!
Ila en Evi

5 april - Docent Ben

ARTEMIS, Bekend als de oud-Griekse godin van de jacht, vaak afgebeeld met pijl en boog, maar ook één van de manifestaties van de moedergodin. En nu vaar ik gewoon op de bark “de Artemis”. Een bark, wat is nu weer een bark? Zeilboten hebben zeilen die, in rust, in de lengterichting van het schip lopen of juist in de dwars richting (omdat deze zeilen aan een ra hangen noemt men ze ra-zeilen). We spreken van langsgetuigde of dwarsgetuigde schepen. Een bark is een dwarsgetuigd schip met drie masten. Aan de voorste twee masten hangen elk vier razeilen boven elkaar. Verder zijn er ook nog zeilen in de lengterichting van het schip, drie naar de boegspriet toe en in totaal vijf tussen de masten. En tenslotte is er het bezaan zeil, dat is een groot vierhoekig zeil met een rondhout aan de onderkant (giek) en een aan de bovenkant (gaffel).

Elk zeil wordt bediend met touwen, minimaal drie per zeil maar de ra-zeilen soms wel met veertien touwen elk, of zoals we aan boord zeggen: lijnen. Je kunt je wel voorstellen hoeveel touwwerk dat oplevert! Voor mij is het een heel bijzondere ervaring om echt op zo’n schip te zitten en van onderaf de weelde van al die zeilen te zien die zich boven mijn hoofd welven in de oceaanbries. Die zeilen zie ik bij mijn modelbouw alleen maar van boven of opzij. Maar eronder te staan is een geheel andere belevenis. Fantastisch gewoon.

Het schip zelf is ook echt een plaatje. Natuurlijk wen je snel aan de nieuwe omgeving, maar regelmatig zit ik nog te genieten van de luxe en de schoonheid van de inrichting. Overal waar je maar kijkt zijn de ruimtes afgetimmerd met hardhout, heel vaak voorzien van fraaie randen en lijsten, ook zijn er op vele plaatsen, de vloeren, de tafels, ingelegde houtlijsten. Overal waar je maar kijkt zijn er messing rails die het lopen door de ruimten en over de trappen gemakkelijker maken. Denk erom: het hele schip hangt schuin en slingert door de golven voortdurend heen en weer dus vasthouden is echt nodig. En dat dat overal gemakkelijk kan, dat vind je niet op alle schepen.

De salons zijn voorzien van comfortabele banken en stevige tafels met randjes zodat de spullen op tafel niet meteen op de grond schuiven. Het schil zeilt fijn, ligt tamelijk rustig op de golven, maar vaart niet erg snel. Maar met een beetje motor erbij maken we goede vooruitgang. De zeilen zijn vorig jaar allemaal vernieuwd, maar de romp moet nodig weer eens overgehaald worden, Dat wil zeggen dat de aangegroeide schelpen er vanaf gehaald worden, dat scheelt dan weer veel in snelheid.

Buiten, aan dek zijn prima zitmogelijkheden. Op het middendek is een grote picknicktafel en ondanks dat de er ook daar nog wel eens buiswater overkomt, zijn er genoeg droge en veilige plekken. Op het achterdek zijn er mooie banken en is het goed vertoeven. Het voordek is vooral werkruimte voor de crew en daar komen wij en de trainees zelden. Technisch is het schip in goede staat, alles werkt en het lijkt erop dat er weinig achterstallig onderhoud is. Ik vind het ronduit fantastisch dat ik op deze bark onze Atlantische Oceaan mag oversteken. Bermuda is in zicht!

2 april - Hugo & Friso

Zeilen moet je leren. Dat leren gaat via ‘sailtrainings’. De eerste sailtraining ging echt over de basics.
Knopen, en de namen van de zeilen. Hoe kan je tenslotte de zeilen besturen als je niet eens weet hoe ze heten?

De tweede ging over alle namen van de lijnen van de zeilen. Bracelines, clewlines, buntlines, sheets en tacks kwamen allemaal voorbij. Daarna kregen we een blad om het ook daadwerkelijk te herhalen. Daar werd een wedstrijd van gemaakt en deze werd gewonnen door het team van Hugo en Rowena.

Tussen de sailtrainingen door pasten we ook de kennis die we hadden opgedaan tijdens deze sailtrainingen direct toe op de boot. Werd er gevraagd of er 2 man bij de sheets van de fore lower top sail konden gaan staan, stonden die er direct.

Nu klinkt het natuurlijk alsof deze sailtrainingen een soort van lessen zijn, maar dat is het absoluut niet. Zo hebben we bijvoorbeeld twister gedaan met alle zeilen en een dansje gedaan om de handgebaren te leren. We hebben ook eindelijk de namen van de staysails geleerd, en de bijbehorende lijnen. Gelukkig zijn de namen van de staysails een stuk makkelijker dan de square sails, zo heten bijvoorbeeld een staysail S4 en een squaresail de ‘main topgallant’.

Groeten van de Artemis, Hugo en Friso

1 april - Joshua

Vanochtend 1-4-2025 ging het alarm af. De zoetwaterpomp bleek stuk, er zat iets waardoor de leiding tussen het zoetwaterfilter en de tank niet goed doorliep en er te veel druk werd opgebouwd.

We hebben duo wacht gekregen, iedereen heeft een nummer en dan moeten we 15 minuten wacht houden op het stuurboord voordek bij de overdruk pijp, als er water uitkomt (schip een beetje zeeziek?) moet iemand dat zo snel mogelijk melden bij de stuurhut zodat ze de zoetwaterpomp uit kunnen zetten.

Een zoetwaterpomp is een pomp die er voor zorgt dat wij drinkwater hebben en dat de keuken kan functioneren en dat iedereen kan douchen. Kortom deze zorgt voor schoon zoet water aan boord. Het filter wordt vandaag of morgen gerepareerd, maar de motor is net uit en de zeilen staan goed, dus de machinekamer is een beetje aan het afkoelen, want veel apparaten hebben last van de extreme hitte in de machinekamer van 45 graden.

We hebben in ieder geval genoeg reserve onderdelen voor de zoetwaterpomp dus daar hoeven we ons niet druk om te maken, misschien zit er iets van kalk of zo in de pijp waardoor hij verstopt raakt. Maar dat was alles wat ik kon typen voordat er een onverwachte wending kwam, het is vandaag 1 april en raad eens, het was een grote grap.

Om 12:00 hebben ze verteld dat ze alleen maar een nep alarm af lieten gaan, maar goed, het was dus een grote grap! De mensen die wacht moesten houden waren helemaal voor niets naar een buis aan het staren waar toch geen water uit zou komen XD.

De crew had zijn lolletje wel gehad. Er is voor de rest niets bijzonders aan de hand.
Maar los daarvan het is mooi weer en iedereen heeft het volgens mij naar zijn zin.

Joshua Tollenaar

28 maart 2025 - Teske, Ila & Esmee

Heee iedereen in Nederland (en België & Duitsland),

Vandaag was onze eerste echte dag op de Arty!!!
We mochten vandaag uitslapen tot 11:00, omdat we gister na een lange reis pas om 00:30 allemaal op de boot waren aangekomen. We begonnen de dag heel rustig en om 12:00 hadden we een brunch. Op het menu stond linzensoep met croutons en een beetje brood (maakt niet uit Pedro)!!

Na de brunch was het tijd voor de safety carousel. Dit houdt in dat we in 4 groepen uitleg kregen over verschillende dingen op het schip. We kregen uitleg van Hans over Veiligheid in noodsituaties (als je overboord gaat of zinkt, is niet zo handig), Neel gaf uitleg over zeeziekte en over de gevaren van de caribische zon, Jesse en Mathijs vertelden alles wat je moest weten over de dekhands, en tot slot van de klok Pedro (eigenlijk Peter, maar lijkt te veel op Pieter) en Wessel over alles wat met de keuken heeft te maken + veiligheid.

Na de safety carousel hadden we het 4 o’clockie, een kleine snack. Toen moesten we onze laptops installeren op de server en hadden we een Licecontrole (niemand had luizen gelukkig). Daarna hadden we diner en heeft Nikki onze barfcount gemaakt. Rond 6 uur hadden we avond eten! Vanavond hadden we Pasta Bolognese, echt heel erg lekker. En het is wel echt bijzonder; pasta eten, op een boot uitkijkend op Cuba.

Na het avond eten eerst even de afwas gedaan en daarna hebben we nog veel kennismakings spelletjes (in de regen) gespeeld. Hierbij zijn wel 2 ballen gesneuveld, namelijk de eerste viel in de machine kamer en kwam er niet meer uit, en nummer 2 werd net iets te hard overboord gegooid. We konden meteen even oefenen met man (in dit geval bal) overboord.

Morgen hebben we een excursie op Cuba, mega leuk!! We gaan dan naar de havenstad en naar Cien Fuegos. Zondag gaan we zeilen naar Bermuda!! Dat is ongeveer 6 tot 10 dagen zeilen. Helaas gaan we niet naar Jamaica omdat de Passaatwinden niet goed zijn.

Bye guys see you later alligator!
Dikke groeten,

Teske, Esmee, Ila en de rest van AR5