3 februari 2025 - Evelien (hoofddocent)
Ahoy Evelien hier, hoofddocent van AR3.
In 2022 eindigde mijn laatste sailmail met de zin: ‘Wat een bijzondere ervaring was dit, maar 1 ding weet ik zeker. Ik was geen zeiler, ik ben geen zeiler en ik ga ook geen een zeiler worden en ik ga ook nooit meer zolang op een zeilboot!’
Ik had dus niet gedacht dat ik nog een keer een Masterskip reis zou doen. Maar wat ben ik blij dat ik toch weer de uitdaging ben aangegaan.
Want wat een gaaf programma blijft Masterskip. Zet 30 tieners en 14 volwassenen, die elkaar niet kennen, op een zeilboot in de Carib, met de opdracht: maak er een onvergetelijke tijd van. Zorg wel dat al het schoolwerk doorgaat, dat ze alle workshops volgen, wachtlopen, op tijd bij corvee zijn, vrolijk en gezellig meedoen bij de groepsactiviteiten ook als ze zeeziek zijn en dat iedereen vriendelijk tegen elkaar blijft…
En de eerste week was pittig, zoveel informatie, zoveel schema’s, zo moe, zo warm, zo ver van huis en zo zeeziek, maar wat een doorzettingsvermogen en veerkracht heeft deze groep. We leren elkaar steeds beter kennen en we maken heel veel bijzondere momenten met elkaar mee.
Het hurricane-verhaal van afgelopen zomer van een local op Carriacou heeft veel indruk gemaakt. De hele groep luisterde ademloos om vervolgens de handen uit de mouwen te steken om een lokale ondernemer te helpen bij de beach clean up van zijn onderneming. De man was zo dankbaar. En de trainees zichtbaar trots dat ze konden helpen.
Vandaag, eind week 3, hebben we de eerste internship afgerond en tijdens deze ronde hebben de trainees voor de eerste keer, onder begeleiding van de crew, zelf het schip uit de baai van St Lucia gevaren. Ik heb vol bewondering naar de groep gekeken, 3 dames stonden, als kapitein en officier op het balkon om de groep aan te sturen. Het was in mijn ogen een chaotische mierenhoop, maar er gebeurde wat er moest gebeuren. De lijnen los, brassen, zeilen werden gehesen en in the end alle lijnen weer keurig gecoild, precies zoals ze geleerd hebben.
De boot werd weer warm ontvangen op de Caribische zee door een groep dolfijnen, wat een magisch moment blijft. Op naar het zuiden, richting Tobago Cays, waar we nog veel meer mooie en bijzondere momenten gaan beleven. De groep wordt hechter, het voelt al bijna als familie, nog twee weken te gaan.
Ik ben trots! op de crew, op mijn toppers van docenten en natuurlijk op mijn groep fantastische trainees. Ze doen het maar gewoon en ze vinden het ook nog leuk.
Dus ja, wederom een bijzondere ervaring!